18 Şubat, 2023

Meksika (Mexico City) Ocak 2019

        20190124_141716                                        
Bu yazıyı okumamız bitince;
  1. Dale Carnegie kimdir, onu tanımak bize ne kazandırır? / 
  2. Ebeveynlerimize akıllı cep telefonlarının özelliklerini öğretmek bize ne kazandırır? Öğretmemek ne kadar para kaybettirebilir?/
  3. Çok ısrar etsek hasta olmadan istirahat raporu alabilir miyiz? /
  4. Çocuğunuza meşhur futbolcu adı koymak onun iyi bir futbolcu olmasına yardımcı olur mu? /
  5. Tuvaletten bize hangi hastalıklar bulaşabilir?/
  6. Duolingo ile bir dili öğrenmek gerçekten mümkün müdür? / 
  7. Hangi meyvelere acı yakışır?/
  8. Bir kahve en fazla kaç lira ise içmeliyiz?/
  9. Casio F 91 W nin özellikleri nelerdir? / 
  10. Yağlı yağ nasıl hazırlanır / 
  11. Bir ülke neden gri listeye girer?  Ülkenizi gri listeye alırlarsa bu sizi etkiler mi  ve bundan utanmak gerekli midir?/
  12. Bir domino versiyonu olan aznif nasıl oynanır? / 
  13. K-pop nedir? Aklı başında bir insan Korelilere nasıl  hayran olabilir? /
  14.  Helal para diye bir şey var mıdır?/ 
  15. Cüzdanımızı  düşürürsek ve içindeki para helalse geri gelir mi? /
  16. Türk dizilerinde oynayanların hepsi aslında tek bir kişi midir? /
  17. Buster filminde Phil Collins'in suratsız karısının yüzü Acapulco'da güldü mü?/
  18.   ve Meksika'ya gidebildik mi? 
sorularına yanıt bulacağız.


Yıllardır gidip görmek istediğimiz ancak vize almaya üşendiğimizden salladığımız Meksika’nın Türk vatandaşlarına vizeyi kaldırdığını duyunca Airfrance’ın indiriminden bilet aldık.(3x650 euro)
 


20190123_111045

Seyahat tarihi yaklaşınca bir daha kontrol edeyim şu vize işini dedim.
Bir de ne göreyim: 
Bordo pasaportluların yıllardır yeşil pasaportlulara ettikleri beddualar (haklılar) taa Meksika’dan duyulmuş olacak ki Meksika vizeyi sadece normal pasaportlara kaldırmış, yeşil pasaportluların hala belge toplayıp, bizzat Ankara ya da İstanbul’a gidip bir de kişi başı 36'şar dolar ödemesi gerekiyormuş. 
Konsolosluğu aradım.
"Hayır, yanlışlık yokmuş, bir mütekabiliyet (karşılıklılık) ilkesi gereği böyleymiş, işten okuldan kalma konusunda haklıymışım ama bizzat gelmeden halletmek mümkün değilmiş".
Ankara ya da İstanbul’a yol masrafını bir yana bırak, bir de işten-okuldan izin almak gerekecek.
 Can’ın her gün sınavı var, vizeyi verecekleri de garanti değil. 

IMG_8542

Oysa bordo pasaportlular sadece internetten bir form doldurup çıktısını yanlarına alıp gidebiliyorlarmış.



Üç yeni bordo pasaport almak 100 euro civarında tutarken İstanbul'a gidip gelmek, işten güçten kalmanın yanında iki katı masrafa yol açacağından birer de bordo pasaport almaya karar verdik. 
Parasını ödedikten sonra istediğin kadar pasaport alabiliyormuşsun. 
İran-İsrail gibi birbirine gıcık olan ülkelerin ikisine de gidecek olanlar vizede sorun çıkmaması için iki pasaport alıyorlarmış. 
Yakınlarda başka boş randevu olmadığından Çeşme Nüfus Müdürlüğü'ne gittik. Bize de bir gün Çeşme tatili oldu.

IMG_0054

Pasaportlar elimize geçtikten sonra Meksika Konsolosluğu'nun internetteki sayfasında formu doldurmaya çalıştık. 
Çalıştık diyorum zira sayfa sürekli hata verirken bir gece aniden açıldı ve doldurduk. 
Doldurduğumuz formun çıktısını alıp Neşe'ye saklamasını söyledim.



Bir ay sonra İstanbul'a uçtuk. 
Paris bağlantılı uçuşumuz sabaha karşı 5 te olduğundan bir gece önceden gidip havaalanına yakın bir otele yerleştik, erkenden uyuduk. 
Gece 03 te kalkıp taksi ile havaalanına gittik, bagajımızı verdik, biniş kartlarımızı aldık. 
Neşe'ye; 
“Vize formlarını da çıkart, sorarlar şimdi” dedim.
Neşe'nin suratı değişti,
“Ben onları almamış olabilirim” dedi.

20190124_141707

Bunu duyan çekin görevlisi kız hemen bizim çantaları götüren bandı durdurdu.
Yanımızdaki bilet vesaireyi taşıdığımız ufak çantaya baktık.
Evet Neşe vize çıktılarını İzmir'de unutmuş!

Sonradan adını öğrendiğimiz süpervizör Filiz Hanım formlar olmadan uçağa binemeyeceğimizi söyledi.
Bunların basit, imzasız, fotokopi gibi formlar olduğunu, İzmir'de kaldığını söyledik. 
"Görmeden bindiremem" dedi.



Uçağın kapısının kapanmasına 1 saat vardı ve biz daha pasaport kontrolundan da geçmemiştik. Hemen internetten formu tekrar doldurup çıktısını alayım diye dış hatların kırtasiyecisine koştum ama nafile...
Meksika Konsoloslu'ğunun sitesi elbette yine hata verdi. 
Daha fazla vakit kaybetmemek için 3-5 defa denedikten sonra İzmir'de bize yakın oturan kayınpederimi, yani Neşe'nin babasını aradık.

Gecenin 4'ünde uyandırdığımız 75 yaşındaki adamcağız ancak hemen giyinip bizim eve gitmesi gerektiğini anlayabildi.

IMG_20200614_121830

Yaşlılarla iletişim özellikle telefonda güç olabiliyor.
Mesela kayınpederimle aramızda şöyle diyaloglar çok geçti:

"Baba bizim kiler var ya..."
"Evet Boracığım..."
"Şimdi kilere girince sağda raf var ya..."
"Evet Boracığım..."
"O rafın üçüncü katında bir kutu var..."
"Evet Boracığım..."
"O rafta mavi bir kutu olacak..."
"Evet Boracığım..."
"Mavi kutunun içinde eski faturalar var..."
"Evet Boracığım..."
"O faturaların içinden Mayıs ayına ait olanını bulup bana fotoğrafını atabilir misin?"
Kısa bir sesizlikten sonra;
"Evet Boracığım, kiler dedin?..."

Kısacası yaşlılarla (Bir süre sonra benimle de) 
özellikle telefonda 5 kelimeyi geçmeyen kısa, tek cümleler ile yavaş yavaş iletişmek gerekiyor.

IMG_0312

Ancak saate karşı yarıştığımızdan durumumuz yavaş iletişime elverişli değildi.
Gripli gripli sıcak yatağından soğuk geceye çıkıp koşarak bizim eve giden kayınpederim bizi aradı.
Kısa cümlelerle evde unuttuğumuz bir belgeyi bulmasını istedik.
Neşe'nin tarif ettiği yerlere baktı ama formu bulamadı.
Allahtan ana babalarımıza akıllı telefonu kullanmayı öğretmiştik.

IMG_20200517_201959

Neşe, WhatsApp kullanmayı bilen babasından görüntülü konuşmaya geçip kendisine evdeki bütün evrakları göstermesini istedi. 
WhatsApp kullanmayı öğretmiş ama arka kamerayı açmayı öğretmemişiz. 
Ön kamerayı çevirerek göstermeye çalıştığı evrakların içinden vize formlarını güç bela seçince bunların fotoğrafını çekip çok acil bize atmasını; paniğe de yol açmayacak şekilde söyledik.

Sevgili kayınpederim çekti ve attı ama Filiz Hanım görüntüler flu olduğundan isimlerimizin seçilemediğini söyledi.
Bir daha çekti. 
Bir daha flu!
(Lanet olsun Halk Sağlığı derslerinde indirekt-loş ışıklandırmanın insan sağlığına faydaları üzerine öğrendiklerime...)

20190128_125438

Saatin tik takları artık adeta kulağımızda duyuyorduk.
Kapının kapanmasına 5 dakika kaldığında son kez, sesimdeki paniği gizlemeye çalışarak:

“Baba mutfağa git, oranın ışığı daha fazladır. 
Dirseklerini masaya daya ve ellerini titretmeden öyle çekmeye çalış” dedim.

20190128_132845

Her ne kadar;
"Baba bu çekeceğin fotoğrafın değeri en az 2500 euro" 
(Sadece İstanbul-Paris- Meksika biletleri değil, Türkiye ve Meksika'daki iç hat uçuşları, otel rezervasyonları vs.) demediysem de zaten heyecanlı bir yapısı olan adamcağızın ellerinin titremeden o fotoğrafı çekmesi mümkün olamadı.

Bu arada vizesinin tarihi geçtiği için uçağa bindirilmeyen bir kadın da eli böğründe İstanbul'da kaldı. 

20190123_111148

(İnternetteki formu uçuştan en fazla 30 gün önce doldurmak gerekiyor. 
Bu kadın ise 33 gün önce doldurmuş. 
Bir daha doldurabilse sorun olmayacak ama o saatte o da forma ulaşamazdı. 
Zaten kadının böyle bir gayreti de yoktu.

20190123_111153
 
Paso önüne gelene hakaret ediyor, kendisinin ne kadar çok seyahat ettiğini, hiç böyle bir şey görmediğini, onların cahil olduğunu söyleyerek adeta tepiniyordu.

20190123_103016

Ben ise böyle davranmanın hiç bir faydası olmadığını bildiğimden daha lisedeyken babamın zorla okuttuğu Dale Carnegie teknikleri ile öncelikle adını öğrendiğim Filiz Hanım'a bize yardımcı olmaya çalıştığı için sürekli teşekkür ediyor, telefonun ekranındaki kayınpederimin ter içindeki suratını gösteriyor, bizi uçağa alması için hiç bir talepte bulunmuyordum.

(1980 öncesi petrol krizi sırasında mahallemize bir Fuel oil tankeri geldi. 
Bütün komşular şoförü kolundan tutup kendi depolarını doldurmaya ikna etmeye çalışırken babam şoförün muavinine eğilip şoförün adını sordu. 
Öğrendikten sonra da kalabalığın üzerinden:
"Süleyman Bey, rica etsem bizim eve yakıt alabilir miyiz?" diye seslendi.

20190124_102843

Adını duyan şoför şaşkınlıkla babama dönüp "Tabi abi" dedi ve tankeri bizim evin önüne çekti. 
Dale Carnegie'nin isabetle tespit ettiği gibi insan en güzel gelen kelime kendi adıdır. 
Yeni bir kalem alınca önce adımızı yazarız.

Filiz Hanıma ısrar etmemek konusuna dönersem; kendi mesleki pratiğimden de biliyorum ki sahte rapor gibi usulsüz bir iş için ısrar etmek, hele hele çirkefleşmek kesinlikle sonuç vermez.
Eğer talebini düzgünce bir defa söyleyip ısrar etmezsen ve karşındaki kişinin inisiyatif kullanabileceği gri bir alan varsa belki başarılı olabilirsin.

Uçuş saati gelip de Filiz Hanım kapıların kapanması direktifini verdiğinde ben, 
"Bu kadar hazırlandıktan sonra eve dönmek olmaz. En iyisi yarın araba kiralayıp Bolu'ya gidelim, kar da var, güzel olur" diye düşünüyordum.

20190129_120048

Filiz Hanım ben bir şey söylemeden yanımıza gelip dedi ki;
“Biz sizin vizeniz olduğuna inandık, ancak görmeden uçağa bindiremeyiz. 
Bu nedenle biletinizi yarın aynı saatteki uçuşa aktarıyoruz. Yarına kadar vize kağıdınızı bulursanız uçağa binebilirsiniz”


Çok sevindik ve rahatladık. 
Filiz Hanım'a çok teşekkür ettik . 

Aslında bir yandan Bolu'ya gitme planları yaparken bir yandan da bir şekilde Meksika'ya gidebileceğimizi, biletlerimizin yanmayacağını hissediyordum. 
Ben müspet bilimlere inanan bir insan olmama rağmen bereket, helal ve karma kavramlarına dini referanslarından bağımsız olarak sonuna kadar inanıyorum. 
Dolayısı ile helal (dürüstçe çalışılarak kazanılmış) para ile yapılmış bu kadar büyük bir masrafın ne kadar aptallık yaparsan yap çöpe gidemeyeceğine de için için inanıyordum. 
(Can sürekli cüzdanını düşürüp kaybettiğinden artık içine telefon numarasını yazdık. Tam bu sefer gitti deyip ümidi kesiyoruz, yine birisi arayıp cüzdanınızı bulduk diyor, içindeki para ile geri geliyor. 
Bu harama el uzatmama milletimizin çok önemli bir hasleti. 
Arjantinde evlerine konuk olduğumuz çiftin Türkiye'yi ziyaretlerinde en hayret ettikleri şey dolmuşta şöföre elden ele gönderilen paranın şöföre ulaşması hatta para üstünün de geri gelmesi olmuş. Arjantinde olsa ilk uzatılan kişi parayı cebine atarmış.)

20190121_103508


Uçağa yüklenmeyen bagajlarımızı geri almak için yanımıza katılan bir görevli ile Uçağa bindirilmeyen yolcu deski ne götürüldük.
Bir takım formlar dolduruldu, gidip bagajımızı aldık.
Elimizdeki formları
 polise gösterip konut fonu pullarımızı tekrar kullanabilmek için iptal damgası bastırdık.
Saat 6 olmuştu, gözümüzden uyku akıyordu.
Oteli arayıp gece 3 te boşalttığımız odamıza dönüp dönemeyeceğimizi sordum. Yardımcı olabileceklarını söylediler. 
Taksiye atlayıp soğumuş yataklarımıza döndük, yaşadığımız stresin ardından rahatlamış bir şekilde kafayı vurup yattık.


Sabah uyanınca ilk iş kayınpederimi arayıp elindeki formları bir internet kafeden taratıp mailime göndermesini istedim.
Biz de kahvaltı için eski dostum, sınıf arkadaşım Sezgin ve eşi Serpil'in evine gittik.

20190120_113649

Kahvaltıdan sonra evdeki bilgisayardan konsolosluğun sitesini bir deneyeyim dedim:
Bingo! Sayfa açıldı.
İki dakikada 3 formu bir daha doldurup evdeki yazıcıdan çıktısını aldım.
Kahvaltıdan sonra Sezgin evlerinin yakınındaki Lütfi Kırdar Spor Salonu'nda amatör atletizm yarışmaları olduğunu söyleyerek gitmemizi teklif etti.
Beraberce yürüyerek salona gittik.
Sezgin İstanbul’da tanınmış bir ortopedist ve sporcu olduğundan ekabir takımının girebildiği protokol tribününe oturduk, bir kaç yarış izledik.

20190120_144842

Gençler yarışlarını beklerken cep telefonlarıyla oynuyor, sohbet ediyorlardı.

21 Ocak, 2023

Çağa ayak uydur(a)mamak

Son yıllarda ülkece fakirleşmemizin sonucu eskisi kadar bol bol seyahat edemiyoruz ancak akmasa da damlıyor. 

Yazılarımdaki seyrekleşme ise tembelliğimin yanı sıra gittikçe okuma alışkanlığımızı kaybetmemizin sonucu.

Bloglar, hele benim gibi lafını toparlayamayıp destan gibi yazanlar gittikçe daha az okunuyor. 

Kimsenin bırak uzun yazı okumayı, uzun bir video izleyecek sabrı ve belki de merakı kalmadı. İçerik üretenlere optimum video süresinin 20 dakika olması öneriliyor.

Ben de kısa yazılar ve fotoğraflarla bir Instagram hesabı açtım ama onun da pek başarılı olduğu söylenemez.  

Yine seyahatlerimizi yazmaya devam ediyorum ama bir yazıyı yayınlanabilir bir post haline getirmek çok fazla emek ve zaman gerektirdiğinden, ya da yazdığım yazı içime tam sinmediğinden yazılar hep yarım yarım kalıyor.

Buraları da boş bırakmamak için şimdilik daha önce blogda yayınlamadığım bir kaç Instagram postunu burada paylaşmayı düşündüm. 

(Aslında daha önce düşünmüştüm de nasıl yapılacağını bugün anladım) 







Belki blogun (yine tembelliğim yüzünden) karman çorman düzeni yüzünden gözden kaçmış eski yazılara da bu hesap sayesinde ulaşılabilir. 

Yeni yazılarda görüşmek üzere... 

26 Mart, 2022

Savaştan hemen önce Ukrayna (Odessa-Uman-Kiev) Temmuz 2021

IMG_20210722_104338r

Bir aydır  Ukrayna ile yatıp kalkıyoruz.

Geçen gün Dombas'a beraber gittiğimiz arkadaşım Yakup bana 

"Forest Gump gibisin birader" dedi; belalı işler hep bana denk geldiği için.

   

Gerçekten de Tsunamiden havaalanı baskınına, darbeden isyana gittiğim ülkelerde başıma gelmeyen terslik kalmadı. 

 8 yıl önce Donetsk'teki ilk Rus yanlısı gösterinin olduğu Pazar günü bodoslama gösterinin içine girip ingilizce ne olduğunu sormuştuk, at hırsızı tipli Ruslar bizi az daha tepeleyeceklerdi.

 

O zamandan beri ilk kez 6 ay önce Ukrayna'ya geri döndüm.

Bu kez Neşe ile pandemiden çok sıkılıp ortalık biraz sakinleşince pandemi nedeniyle kullanmadığım izinlerimi kullanmak için İzmir'den yeni uçmaya başlayan Sky Up ile   9 günlüğüne Ukrayna'ya gitmeye karar verdik. 

20210717_181444

Daha önce yazmaya başladığım bu yazıda diğer yazılarımdan farklı olarak özellikle bu 9 gün boyunca tanıdığımız, evlerinde kaldığımız üç Ukraynalı aileyi anlatmaya çalışacağım. 

20210717_181941

Bunu sanki onlara bir borç gibi hissediyorum. 

20210718_213828

Zira haberlerde öldürülen siviller sadece rakam olarak söylenince hiç bir anlam ifade etmiyor.

IMG_20210715_162402

Giriş

 Kurban Bayramı tatilinden yararlanarak ucuz olduğunu sandığımız Ukrayna’ya 9 günlük bir tatile gittik. 

Son yıllarda Avrupa’daki en uzun tatilimiz olan bu gezide Odessa, Kiev ve ikisinin ortasında Uman adlı küçük bir kasabada kaldık. 

20210717_231623

Ukrayna deyince  memleketimizde akla sadece 

SEX (Genç, güzel kızlar, gece kulüpleri, kızlar teklif ediyormuş vs)   geldiğinden eşimle gittiğimi duyan herkes 

“Ooo, lokantaya sefertasıyla mı gidilir” (Z Kuşağı için not: Sefertası eskiden, tüketim çağından önce okula-işe yemeğini götürdüğün kaplara denirdi) gibi yorumlar yapsa da Ukrayna’da 30 yaşın üstünde kadınlar hatta erkekler bile var ama  sanırım niyeti bozup gidenler Ukrayna’da geçirdikleri süre içinde onları hiç algılamıyor. 

20210717_005005

Tıpta buna algıda seçicilik diyoruz.

20210718_201016

Bayram 15 Temmuz ile birleşince iç turizmdeki çılgın histeriden kaçmak için bilet bakarken Skyup adlı yeni bir havayolunun İzmir-Kiev arasında direk uçuşlara başladığını gördüm. Fiyat gidiş dönüş 150 dolar, makul sayılırdı. 

20210722_161703

Uçuş saatleri de normaldi.

Pegasus'un ucuz Ukrayna uçuşları gibi sabahın üçünde kalkış, beşte iniş gibi biz misal yaşlıların kaldıramayacağı absürd saatler yerine öğlen saatlerindeydi.

Daha önce Ukrayna’da Donetsk’e 8 yıl önce Ruslarla çatışma başladığı hafta gitmiştim. 

Gayet ucuz  bir memleketti, fazla düşünmeden biletleri aldık. Odessa’yı da görmek istediğimizden Pegasus ile Sabiha Gökçen’den oraya uçtuk. Kiev’den İzmir’e direk döndük.

20210719_170315

Bileti aldıktan sonra otel fiyatlarına bakarken Ukrayna’nın eskisi kadar ucuz olmadığını dehşetle farkettim. İnternette Ukrayna’da cost of living diye aratınca İstanbul’dan %10 ucuz olduğunu gördüm. 

Bu İzmir’den %10 pahalı anlamına geliyordu. 

Hayatta en güzel şey ucuz ülkede takılmaksa en tatsız şey de pahalı ülkede menü incelemek. 

Yine de çok tasarruflu davranmadık güzel yemekler yedik şaraplar içtik, zira son zamanlarda farkettiğim üzere döndükten sonra en akılda kalan şey yenen güzel yemekler oluyor.

20210721_143649

Couchsurfing’den iki şehirde de ev sahipleri buldum. 

Hatta Kiev’de iki aile bizi konuk etmek istediğini yazınca ikisine de ikişer gün ayırmaya karar verdik.

Pandemi döneminde ilk kez seyahat edeceğimiz için bilet vize gibi işlerin yanına bir de PCR, aşıkartı, yurt dışı sigortası vs eklenmişti.

Neşe için uçuştan 72 saat önce PCR testi yaptırmamız gerekiyordu. Kime sorduysam hastanelerde yapılan testin kabul edilmediğini mutlaka 250 lira karşılığında özel laboratuarda yaptırmam gerektiğini söyledi. Sağlık müdürlüğünde testi verdik. Orada da çalışan personel de 250 lira yatırmazsan sonucun üzerinde yurt dışı çıkışlarında kullanılamayacağı yazının yazacağını söyledi. 

Anladığım kadarıyla devlet ücretsiz testlerin bu amaçla kullanılmasını istemiyor, ya da özel kliniklere bir kaynak yaratmak istiyor.

PCR, PCR dır, orda geçer burda geçmez diye bir şey söz konusu olamayacağından umursamadım. Üstelik Türkçe olarak yazan "Seyahatlerde geçmez" lafını hangi Ukrayna polisi okuyacakmış, şaşarım. 

Ben üstünde Türkçe İPTAL damgası olan öğrenci pasaportumla saçlarım ağarana kadar yurt dışında müzelere indirimli girdim. 

Pegasus biletini alırken geçen sene pandemi nedeniyle iptal edilen Bükreş uçuşumuza ait  biletleri kullandık.  İzmir-İstanbul-Odessa uçuşları sorunsuz geçti. 

Bagajsız uçtuğumuz için İstanbul Duty-free’den akşam gideceğimiz ev için, orda bulup almak zor olur diye bir şişe şarap aldım.(6 euro) 

Yemekte şarap iki taraf için de ilk tanışma gerginliğini azaltıyor.

20210717_221314

Geçenlerde telefonumu suya düşürünce tamir eden ustanın hediye ettiği kapaklı yaşlı kılıfını kullanmaya başlamıştım. 5 yıl önce cep telefonu kullanmaya başladığımda demode olduğundan hiç kullanmamıştım, çok pratik bir şeymiş. 

Uçakta kılıfın kapağını koltuk cebine takıp Netflix’ten indirdiğim filmleri izleyince Pegasus'ta uçak içi eğlence sistemi gibi oldu. 


20210722_163631

Odessa havaalanında polis zorunlu sigortaya da, teste de yalapşap bakıp geri verdi.

         

Baktım bizim bir vatandaş polisle sorun yaşıyor, yabancı dili de yok. 

Meğer zorunlu sigortayı yaptırmadan gelmiş. 

Polis iyi niyetliydi havaalanının wi-fi şifresini verdi(1- 8Q) 

Ben de adama şifreyi verdim, ne yapacağını tarif ettim. 

"Ben yapamam" dedi ama ben de yapamazdım zira bir sürü bilgi doldurmak gerekiyor ve Neşe kontrolden geçmiş beni bekliyordu.

25 grivna’dan 20 dolar bozdurdum, havaalanında kur % 10 düşüktü. Normalde 1 dolar 27,5 1 euro 32,5 grivna ediyor. Yani üç grivna bir lira. Geçen geldiğimde 1 dolar 10 grivna, 8 grivna bir lira idi. 

"Bütün paralar yavaş yavaş değer kaybediyordu, birinciliği Türk Lirası'na verdiler."

Çıkışta telefon kartı satılıyordu ama 20GB lık karta 7 euro dediler. 

Gelmeden  4 euro olduğunu okumuştum, almadım. 

Kalacağımız eve gitmek için polisin verdiği şifre ile Ubere girdim, 5 km yol için 10 dolar çıktı. 

Sonra yine gelmeden okuduğum benzeri Bolt’u denedim 5 dolar çıktı, çağırdım.

Ancak evi bulmamız epey zaman aldı. 

  20210714_190028

Zira şehir merkezindeki yanyana dizilmiş ağaçların arasında kalmış eski Sovyet bloklarından biriydi ve anlaşılan Google maps binaların numaratajını tam çözememişti. 

Elimizde Ksenia'nın evi nasıl bulup kapının şifresini gireceğimize dair watsaptan gönderdiği bir video vardı (ilginç bir yöntem)  ama yine de bütün kapıları denedik, bulamadık.

  20210714_190230 

Komşu babuşkalara (yaşlı kadınlara) sorduk, bilemediler. 

Birisi dairesinin dış duvarına çiçek resmi çiziyordu.

20210714_190644

Neyse en sonunda babuşkalardan biri Ksenia'ya telefon etti, o da sokağa indi bizi içeri aldı. 

20210716_123548

Ev sahiplerimiz Ksenia, kocası Vladimir (kısa formu Vova) ve kızları Kamilla yemek hazırlamışlar bizi bekliyorlardı. 

Fırında ördek ve patates. 

Bizde sadece Çin lokantasında yenen bu hayvan Ukrayna’da tavuk gibi yaygın olacak ki bir başka ev sahibimiz de bize ördek ikram etti.

Neyse sofraya oturduk. 

Patatesler neyse de ördeği kesmek için bıçak lazım ama masada yok.

  20210714_192806

Bıçak istedim.

Utanarak "Biz elle yiyoruz da..." dedi Ksenia. 

Mutfak bıçaklarından verdiler. 

Bizim 6 euroluk şarabı çıkardım, baktım açmaya niyetleri yok ,

"Tirbüşon varsa açalım" dedim. 

Çekmecelerden bir tirbüşon buldular ama bardak olarak  4 benzemez kahve kupası vardı, mecburen bizim pahalı şarabı bunlarda içtik, pek de güzelmiş.

 Zaten evde bardak niyetine sadece bu 4  kupa vardı. 

Eski bir Sovyet apartmanında ufak bir evde oturuyorlardı,  yeni taşınmışlar. Belki bu nedenle bardakları yoktu bilemiyorum. 

 Gerçi Neşe’nin çok gıpta ettiği bir şey bu, 4 tabak, 4 bardak kullandın mı yıkayıp koyuyorsun. 

Daha önce Kenya’daki bir ev sahibimiz de böyle yaşıyordu ama onda altılık takım vardı.

Ksenia İngilizce öğretmeni, Vlad ise güvenlik sistemleri kuran bir mühendismiş. 

Ksenia'nın İngilizcesi fena değildi ama Vlad tam tın-tındı.

  20210714_212202 

Küçük kız Kamilla da İngilizce öğrendiğinden annesi özellikle ona pratik olsun diye İngilizce konuşan misafirleri ağırlamaya özen gösteriyormuş. 

Evleri çok küçük üç odadan oluşuyordu. İkisinde onlar yatıyordu. Ortadaki odaya yeni bir çekyat almışlar, ilk defa biz kullanacakmışız. Ksenia, 

"İnşallah rahattır" dedi.

Bütün evdeki en kayda değer eşya Vlad'ın çok heves edip yeni aldığı tam otomatik kahve makinesiydi. 

20210715_082549

Adeta boş evde kahve makinesi var gibiydi. Yemekten sonra (şaraplı kupaları yıkadıktan sonra ) ve sabah kahvaltısında Vlad makinesinin başına geçiyor kimseye elletmeden güzelce bakımını yapıyor, depoları yıkayıp doldurduktan sonra herkese istediği kahveyi sorup servisini yapıyor. 

Bunun dışında da hiç konuşmuyor mahçup gülümsüyor.   

Eşi Ksenia daha dominant , bıcır bıcır konuşuyor. Özel dersler veriyormuş. 

(Aşağıdaki ve benzer diğer videolar açılmıyorsa üzerine tıklamak gerekebilir)

20210714_222831

Bu evi borçlanarak yeni almışlar 40 bin dolarmış. Isınma bu tip eski Sovyet bloklarında hep olduğu gibi merkeziymiş.

20210715_085221

Yemekten sonra para bozdurmak ve sim kart almak için dışarı çıkmamız gerektiğini söyledim. 

Ksenia:

 "Ben de sizinle geleyim ama nerde döviz bürosu var bilmiyorum" dedi. 

Evlerinin yanındaki parkın karşı köşesinde olduğunu söyledim (Taksi ile geçerken görüp kafama yazmıştım)  

Çok şaşırdı "Ben kaç yıldır burada yaşıyorum, siz daha bir saat önce geldiniz" diye...

20210714_200814

Park bütün eski Doğu Bloğu gibi kocaman ağaçlarla dolu, bizim Bornova Büyük Park'a benziyor. Ortadaki havuzun etrafında açık hava kafeleri ve restoranları var.

  20210714_201129 

Parkın öbür köşesinden çıkıp döviz bozdurduk, bir mağazadan da Vodafon kart aldık (20GB-4 Euro). 

Parkta birer dondurma yedik, marketten bira alıp eve döndük. Biralarla biraz daha sohbet ettikten sonra  erkenden yattık.

Sabah Vova kahvelerimizi hazırladıktan sonra işe gitti. 

Biz de çıkıp şehri gezdik.

20210715_093107

(Bu seyahatimizde toplam 96 km yürümüşüz)

Tramvay ile merkeze gittik (3gr=10 cent).

20210715_102429

 Yolda tramvay bozuldu, bütün yolu tıkadı arkadakiler de gidemedi herkes indi sessizce otobüslere geçtiler.

20210715_100442

Tramvaylar eski Doğu Bloğu tramvayları. Ben öğrenciliğimde bunlara çok bindiğimden İzmir'e alınan metro büyüklüğündeki tramvayları görünce çok yadırgamıştım.

20210715_202103

Tramway vatmanları genelde kadınlar.

20210716_121922

Merkezde biraz çarşı pazar gezdik, fiyatlara baktık. 

Tabi ki bit pazarını...

  20210716_104608 

 ve balık pazarını elimizle koymuş gibi bulduk.

  20210715_110417 

 Pazarda hastası olduğum füme balığın her çeşidi mevcuttu.

  20210715_110119

Ayrıca şehir içinde pek çok yerde gördüğümüz çok başarılı bir zincir var. 

Sadece fıçı bira ve füme balık çeşitleri satılıyor.

  20210720_131334 

 Duvardaki musluklardan istediğin kadar birayı şişene doldurtuyor, balığını da alıp parka gidiyorsun. (Fiyatlar 100 gram için)

 Pazarda karides ve midye ile hazırlanmış salatalar da vardı. Sıcakta bozulmasın diye içine buzlu şişeler koymuşlar ama Temmuz sıcağında çiğ midye bence epey riskli.

  20210715_110605 

 Balık fiyatları Türkiye gibiydi. Kalkan Türkiye'de son yıllarda zenginler arasında çok popüler oldu. Bence pek ahım şahım bir balık değil, hele ki fiyatı ile karşılaştırınca.

  WhatsApp Image 2022-03-17 at 20.02.37 

Ancak bir şeyin zenginler arasında popüler olması kalitesiyle değil fiyatı ile mümkün oluyor. 

Bir şeyi fiyatı anlamsızca pahalı ise; bu ister Ayfon ister Alaçatı'daki hüdayınabit Şevketibostan olsun zenginler buna deli oluyor ve deli olunan şeyin fiyatı kartopu gibi giderek artıyor. 

20210719_171603

Kalkanın popülerleşmesi de sanırım nesli azaldığından fiyatının aşırı yükselmesi ile oldu. Yoksa ben kırk yıl yemesem aklıma "Bir kalkan olsa da yesek" diye gelmez. 

(Samsun'da acemi askerliği yaparken hafta sonları çarşı izninde yerdik. O zaman boldu ve fiyatı makuldü) 

Odessa'da da kalkan fiyatları pahalıydı ama Türkiye kadar değil. 

20210715_110652 

 Yazıyı yazdığım gün rastlantı eseri bu Twiti gördüm.


Bizim balıklardan farklı olarak Mersin balığı çok ilginçti. Dinozor benzeri sırt yüzgeçleri en ilkel balık olmasındanmış. Bu havyarı için aşırı tüketilen balık bizde de Mersin'de varmış ama ben hiç denk gelmedim.

  20210715_110752 

 Odessanın meşhur opera binasını görünce girdik. bizim bulunduğumuz günlerde gösteri yokmuş.

  IMG_20210715_143216 

"Salona girip bir bakabilir miyiz?" dedim. 

 Suratsız kadın görevli kişi başı 50 grivni istedi. Yanımızdaki turist bir kız hemen 50 grivniyi bayılarak heyecanla içeri girdi. 

 Kadın parayı cebine attı, bilet falan hak getire. 

 Ben; "Kaçak para alıyorsunuz, madem girilebiliyor bırakın girelim" diye takaza ettim. 

 "Nyet" deyince şikayet etmek için fotoğrafını çektim.

  IMG_20210715_143034 

Döndükten sonra yaptığım şikayetlerden bazen ses çıkıyor. Meksika'da bizi tam havaalanına giderken çevirip zorla rüşvet alan polisleri Meksika İçişleri Bakanlığı'na şikayet ettmiştim, ciddiye aldılar epeyce yazıştık.

Parklarda gezdik.

20210719_103132 

 Sahile yakın büyük bir parka İstanbul Park adını vermişler.

IMG_20210715_135250

Ukrayna'nın bütün şehirleri ağaç ve park dolu. 

20210715_134652 

Park dediysem bizdeki gibi betonun arasında açılan boşluğa dikilmiş cılız ithal fidanlar değil yüz yıllık, güneş ışığını geçirmeyen ulu ağaçlar.

20210719_103132 

Banklar bizdeki gibi yağlı boya ile odun deseni yapılmış beton değil, gerçek ve çok eski ahşap. İnsana bir sıcaklık veriyor.

 20210717_180749 

 İzmir Belediyelerinin tabiat düşmanlığından o kadar yıldım ki...

 Park denince akıllarına tek gelen ister beton ister color mix denen cürufla kaplayalım, toprak zinhar görülmesin.

   

 Bu fotoğrafı geçen hafta Bostanlı vapur iskelesininin önünde çektim. Yeni düzenleme yapmışlar.Değişik renklerdeki color mixler karışmasın diye aralara koydukları naylonlar ayrı bir şıklık katmış şehrin bu mostralık göbeğine...

  89831816-99cd-44d8-b05d-cbc1cc81d569

Ukrayna'da yolda yürürken kafama o kadar dal çarptı ki alnım döndükten sonra bile acımaya devam etti.

20210719_100308

Deniz kıyısına inmek için meşhur Odessa Merdivenleri'ne gittik.

  20210715_133928 

Merdivenlerin Eisenstein filminde gördüğümüzle alakası kalmamış, gıcır gıcır yenilemişler. 

 Muhtemelen bizim Türk müteahhitlerin işi...

20210715_134247

 Merdivenlerden inip Arcadia denen sahil bölgesine gittik.

  IMG_20210715_153805 

Aynalı bir takın altından geçerek giriliyor.

  IMG_20210715_153544 

Burada yüksek apartmanlar, denize paralel piyasa caddesi ve üzerinde restoranlar, gece kulüpleri vs var. 

Plajın üzerinde  Kırım diye bir restoran bulduk, hem konumu güzel hem de fiyatları nispeten makuldü. 

20210715_160622

İki gün de öğlen yemeklerimizi burada yedik. 

20210715_185433

Ukrayna'da en popüler iki yiyecek haçapuri ve pelmenye (Ukrayna mantısı).

  IMG_20210720_115340 

 Gürcistan'daki haçapuriler kapalı bazlamanın ortasında peynirle yapılırken buradakiler açık Karadeniz pidesi gibi.

IMG_20210715_161520

Peynirleri çok yağlı ve lezzetli ama fiyatları hiç ucuz değil. 

(Haçapuri 4 dolar, bir şişe beyaz şarap 12 dolar)

20210715_160540

Kırım Restoran'ı anlaşıldığı kadarıyla Kırımlı Müslümanlar işletiyor zira girişte Ukrayna için oldukça konservatif uzunlukta etek giymiş sarışın kızlar müşterileri "Selamınaleyküm" diye karşılıyorlar. 

20210716_190844

Restoran Burgaz veya Varna'daki benzerleri gibi plajın hemen üstünde yer alıyor.

  20210715_171954 

 Yemek yerken bir yandan da denize girenleri, araya kaçıranları izleyebiliyorsun. 

20210715_160323

Bu gayet normal görünen turistik plajı geçen akşam haberlerde gördüm. 

20210715_190052

Açıktaki Rus savaş gemilerinin çıkartma yapmasını engellemek için kum torbaları yığıyorlardı.

20210715_191000 

 Gerçekten beş dakkada değişiyor işler.

  20210715_190738 

 Bu sakin öğleden sonrada savaş akla gelecek en son şeydi.

  20210715_190220 

 Bu fotoğrafı 20 yıl sonra Ukrayna'da diye paylaşmıştım. 
 20 yıl sonra acaba hangi ülkeye gideceğiz.

  20210715_193522

Ben de restoranın tuvaletinde soyunup bir yüzüp çıktım, deniz berbattı. 

Sığ ve bulanıktı.

  IMG_20210715_162143 

 Ayrıca yüzeyde yeşil yeşil yosunlar vardı, yüzerken insanın sağına soluna değip yapışıyordu. 

IMG_20210715_165134

Deniz kıyısında epeyce yürüdük. 

20210715_194222

Bir kulüpte yerel bir rap starın konseri için gençler uzun kuyruklar oluşturmuşlardı.

  20210715_192251 

 Sahilde yerli halk evlerinden getirdikleri yiyecek içeceklerle güneşi batırıyorlardı.

  20210715_194048 

 Asude bir ortam vardı.

  20210715_194040 

 Akşam yemeğine geç kaldığımız için büyük parkın içindeki bir pelmeni  restoranına oturduk.

Khinkalnya adlı bu restoran zinciri her köşede var ve fiyatları makul.

20210714_203830

Sabah Vova kahvelerimizi hazırlayıp işe gittikten sonra Ksenia bize kabaklı mücver yaptı. Ekşi krema ile yedik, güzeldi. Bu ekşi krema bizde nedense yok. Slavlar çok kullanıyorlar. Borş çorbasına da koyuluyor.

  20210716_090726

Odessa'da iki gece kaldık. 

İkinci gece deniz kıyısındaki gece kulüplerini deneme niyetimiz olduğundan ve geç saatte eve dönmek de ayıp olacağından Ksenia'larla vedalaşıp çıktık. 

20210716_132407

Savaş başlayınca Ksenia'ya Wattsap'tan yazdım ama henüz mesajım iletilmedi. 

İnşallah iyilerdir.


Merkeze doğru yürürken yolda, her gittiğimiz şehirde yaptığımız klasik mezarlık ziyaretimizi de aksatmadık.

  20210716_114542 

Sahile yakın bir otel bulup yerleştik.

  20210716_142224

Otelden doğru plaja indik.

 20210716_152819 

 Sahilde gemi temalı bir restoran gördük, pek lükstü.

  20210716_160403

İkinci öğlen yemeğini de Kırım Restoran'da çimlenerek geçirdik. Bu sefer bira içtik.

  20210716_180016 

 Akşamüstüne kadar sahilde dolaştık. sonra kulüplerin olduğu bölgeye yürüdük. 

Saat erken olduğundan kulüpler geceye hazırlanıyordu.

 20210716_233913 

 Giriş ücretleri  10-15 dolar arasındaydı. Kadınlara girişin bedava, bana da 7 dolar olan bir kulübe girdik. 

İçeride elbette epeyce genç kız vardı.

  20210717_005415 

 Havuz başında dekolte kıyafetlerle sahnedeki Dj'in müziğiyle dans ediyorlardı.

20210717_003040 

 Ayrıca barın üstünde erotik dans,

  20210717_005257.mp4_000015496  

 havuzun üstünde yapılan şovlar falan da vardı.

  20210717_003322

Birer içki alıp izledik.

  20210717_001656 

 Kısa sürede canımız sıkıldı, başımız şişti çıktık.

20210717_005042 

 Otele yürüyerek döndük.

20210717_015400

Odessa'da ile  Kiev'in arası yaklaşık 500 km. 

Zaman sıkıntımız olmadığından ortalarda  bir taşra kasabasında kalalım hem yorulmayalım hem de taşrayı görelim diye düşündük. 

Kiev'deki ev sahibimiz profesyonel rehber olan Yulia'ya sordum.

İki şehrin ortasında ufak bir kaplıca kasabası olan Uman'ı önerdi, parkını methetti.  Biz de Uman'da bir gece kaldık. 

Şehirler arası yolculuklarımızı hep BlaBla Car ile yaptık. 

Blabla'da yorumlar çok önemli olduğundan araç sahibimiz (Kiralık arabaların transferini yapan bir genç)  baştan; 

"Sizi kavşakta bırakırım" diye pazarlık etmiş olmasına karşın otobandan çıkıp Uman'da kalacağımız kaplıca otelinin kapısına kadar bıraktı. 

20210717_144816

(Blabla Car Türkiye'de de var ama duyduğum kadarıyla İzmir'den İstanbul'a 100 lira fiyat koyup, istek gönderince 200 lira istiyorlarmış)

Bu çok iyi oldu çünkü pek araba geçen bir yer değildi ve sırt çantalarımız da gerek eşyalarımız gerek hediye lokumlarımızla epeyce ağırdı. 

(Yıllar içinde öğrendiğimiz şey; yabancılar Türkiye'den ne istersiniz diye sorunca hep tatlı istiyorlar. Benim standart hediyem Bahadır Baruter'in Ruhaltı kitabının da baskısı tükendiğinden artık hep lokum pişmaniye falan götürmeye başladık. Çok entellektüel biri olursa stoğumda kalan Ruhaltı'lardan birini götürüyorum.)

Uman'daki otele girdiğimizde önce kimseyi bulamadık. 

Sonra sarışın iyi yürekli bir kız bize yardımcı oldu.

  20210717_145524.mp4_000001579 

 Resepsiyonistin bir yere kadar gittiğini söyledi, havuzları falan gezdirdi.

  20210718_100738 

 Saunanın duşlarını tahta kovalarla yapmışlar.

  20210717_150918 

Kızın İngilizcesi çok iyiydi, sordum, otelin aşçısıymış. Sonra resepsiyonist kız geldi kaydımızı yaptı ama İngilizcesi hemen hemen hiç yoktu. 

Varolmanın dayanılmaz hafifliği filminin başında kaplıcada çalışan J.Binochet'i andıran aşçı kıza 

"Bu kadar iyi İngilizcen var, neden seni resepsiyona koymadılar?" diye sordum. 

Torpili ima ederek ellerini açıp,

"Dünya böyle" dedi.

Dışarı çıkıp kasabanın sokaklarında yürüdük. 
 Sovyet çocuk parklarına bayılıyorum, yetmişlerdeki çocukluğumun parkları da böyleydi.

 20210718_083723 

 Her evin önünde üstü meyveyle dolu vişne ağaçları vardı, bol bol yedik.

20210717_195408 

 Pazarda kilosunun 2 dolara satılmasına rağmen kimsenin toplamıyor olması ilginç.

20210716_104027

Uman'da çok büyük bir botanik bahçesi varmış. 

Polonya'lı bir kont Yunanlı karısı Sofia'ya armağan olarak yaptırmış.

20210717_163720

İki kilometrekarelik alana (İzmir Kültürpark'ın 4 katı büyüklüğünde) Avrupa'nın her yerinden ağaçlar getirtmiş, şelaler yaptırmış.

  20210717_165606 

 Çok güzel suni göller var, kayık da kiralanıyor.

  20210717_181634 

 Göllerde kürek çekenler pek güzel görünüyor.

  20210717_182053 

 Teneke ve tahtadan yapılmış Sovyet dönemine ait su bisikletleri.

  20210717_171628 

 Parkın adı da elbette Sofiyivka.

20210717_174534

Adam sevgilisine resmen park hediye etmiş

(Sevgililer gününü tek gülle geçirmeye çalışanlara gelsin) 

20210717_175811

 Bütün öğleden sonramızı bu parkta geçirdik. 

20210717_181941

Akşamüstü kasabanın en şık restoranında fine dining yaptık.

20210717_201626

Odessa ve Kiev'de yeme içme  çok pahalıyken taşra üçte bir daha ucuz.

2 şişe şarap ve iki ızgara et 30 dolar tuttu. (Etler 5, şarap 6 dolar)

Yemekten sonra dere kıyısına inerken belediyenin lazer gösterisine denk geldik. 
Bütün Umanlılar toplanmış meydandaki gösteriyi dondurma yiyerek izliyorlardı.

  20210717_223406

Akşam otelin havuzuna da girdik.

20210718_100101 

 Sabah odamıza servis edilen kahvaltıdan sonra bir tur daha dere kıyısına indik. 

 Baktık kürek yarışları varmış.

  20210718_084214 

 Kürek kulübünün yanında yaşlılar şezlong tipi banklarda yarışı izliyorlardı.

  20210718_084530 

Biz de rahat şezlonglara oturup biraz izledik.

  20210718_090802.mp4_000008333

Ukraynalılar rahatlarına çok düşkünler. 

Şehirdeki parklarda da benzer şezlong banklardan var.

20210721_155237

Ertesi gün Doğu'dan gelip Kiev'e giden bir araba ayarladık. 

Bir iş adamıymış, lüks jipiyle bizi Kiev'de evinin yakınında bir metro istasyonunda indirdi.

  20210718_152406 

 Ev sahiplerimiz eve akşamüstü döneceklerinden bir restorana oturup  şarap pizza yaptık. 

20210718_160859

Metro ile ikinci ev sahibimiz Yulia'nın bizi alacağı son durağa gittik.

  20210718_164909 

 Metrodaki bu Kievli kızlar muhtemelen şimdi Polonya'dalar.

  20210718_165058 

 Bir süre bekledik ve Yulia arabasıyla geldi.

  20210718_172410 

 Bizi alıp Obolon adlı Rusların Kiev'in Kuzey'inde ilk girdikleri ve halen işgal ettikleri bölgedeki yer alan köydeki evlerine götürdü.

20210718_175103

Eşi Iegor günlerden Pazar olduğundan evdeymiş, bizi çok neşeli bir şekilde karşıladı. 

20210718_182517

Mühendismiş, yangın söndürme üzerine kendi iş yerleri varmış.

İkisi de Kiev merkezde çalışmalarına rağmen köy hayatını çok sevdiklerinden Yulia'nın annesinin köyünde, ona komşu bir araziye kendileri de çalışarak müstakil bir ev yapmışlar.

  20210719_204502 

 Hatta kayınpederi saunayı çok sevdiğinden yanına bir de Rus hamamı inşa etmişler.

  20210718_200334 

 Günde yarım saat araba yolculuğunu göze alıp 5 senedir burada oturuyorlarmış. 

5 yaşındaki kızları bütün gün dışarda arkadaşlarıyla oynuyormuş.

  20210718_190422 

 İki oğulları daha varmış ama kampa gitmişler. 

Evde biraz sohbet ettikten sonra bizi köyün etrafındaki arazileri gezdirdiler. 

20210718_191402

Göz alabildiğine bir ova, arada ağaçlık yerler de var.

20210718_192809

Söğüt ağaçlarının altında bir su birikintisi vardı.

Yanında 18 yaşlarında bir çift uzanmış saman çiğneyip gökyüzüne bakıyorlardı.

  20210718_194250 

 Günümüz dünyasından çok uzak, ancak filmlerde (NBC kasaba filmlerinde) görülebilecek bir sahneydi. 

Geniş bir çember çizerek eve döndük.

20210718_195256

Akşam yemeği için Yulia'nın annesi ve onun bir arkadaşı da bize katıldı.

20210718_213855 

 Annesi aynı avlunun içinde karşı evde oturuyor, gündüzleri çocuklara bakıyormuş.

  20210718_222935

Annesi ve arkadaşı hiç İngilizce bilmemelerine rağmen çok neşeli bir yemek oldu.

İegor çok komik ve benimle aynı kafadan bir çocuk hemen kaynaştık. 

Gecenin ilerleyen saatlerinde epeyce şarap, bira ve konyaktan sonra kütüphane olarak kullandıkları odada yattık.

Ertesi gün Yulia'nın özel turu varmış, genelde İsrail'den gelen Ukrayna kökenli Yahudilere serbest rehberlik yapıyormuş.

Ukrayna folklorik kıyafetini giymiş olarak bizi de şehir merkezine bıraktı.

  20210719_085309

Bütün gün Kiev sokaklarını arşınladık. 

20210720_101506 

 Uzaktan görünen bir kilise vardı, yanına gittik.

  20210720_095708 
 
Aziz Andrea kilisesiymiş. 

  20210720_095519 

 İçi güzeldi.

  20210720_100232

 Kiev'in ortasından akan Dinyeper'in üstüne güzel köprüler yapmışlar.

20210720_102409 

Birisinin tabanı yer yer cam. 

Benim gibi yükseklik korkusu olanlar için yanına yaklaşmak bile ürkütücü. 

20210720_102658

 Köprüden nehrin ortasındaki adalara geçtik.

  20210719_100847 

 Köprü araç trafiğine kapalı, sadece yaya ve bisiklet yolları var.

  20210719_100715 

 Kievliler nehirde yelken yapıyorlardı.

  20210719_101937 

 Hatta partileyen gençlerle dolu bir katamaran bile vardı.

Yani haberlerde, tartışma programlarında sık sık adını duyduğumuz Dinyeper aslında haritadaki mavi bir çizgiden ibaret değil, gerçekten kocaman hayat dolu bir ırmak!

  20210719_102214 

Adalar mesire yeri olarak kullanılıyor ama hafta içi tenhaydı.

Dinyeper'in kıyısında ufak bir plaj oluşmuş, insanlar suya girip güneşleniyordu.

20210719_101538

 Sıcağın altında yürüyerek haritadan gördüğümüz yelken kulübüne gittik.

  20210719_105231 

 Ormanın içinden geçen yol ıssızdı. 

20210719_103137

Kulübe girdik,etrafta kimse yoktu.

  20210719_105044 

 Kulüp 70 lerden kalma Sovyet çocuklarına yelken öğretmeyi amaçlayan bir gençlik kampına benziyordu.

20210719_105331

Köprüden tekrar şehre geri dönerken gökyüzü bulutlarla kaplandı ve feci bir yaz yağmuru başladı.

  20210719_114214 

 Önce bir sanat galerisinin kapısına sığındık.

  IMG_20210720_150510 

 Yağmur kesilmeyince ve aynı eşiğe sığındığımız gençler öpüşme işini abartınca galeriyi gezdik, ama bir şey almadık.

20210720_145701 

 Yağmur devam edince kendimizi ilk gördüğümüz kafeye attık.

  20210719_115638 

 Bir şeyler içerek yağmurun geçmesini bekledik.

IMG_20210719_121246

Kafede otururken Trip advisordan yağmurda vakit geçirilebilecek bir müze aradık ve 2. Dünya Savaşı Müzesi'ni bulduk, giriş 2 dolarmış. 

20210719_121146

Yağmur daha yağacak gibi göründüğünden biraz yavaşlayınca otobüse atlayıp gittik. 

20210719_152259

Geniş bir meydandan geçerek müzeye ulaştık.

20210719_140613  

Müzenin hemen üzerinde özgürlük heykeline benzeyen bir Anavatan anıtı var.

20210719_140330

Uzaktan tam anlşılmıyor ama sadece elindeki kılıç 16 metre boyunda ve 9 ton ağırlığındaymış. Eteğinde gözlem terası da varmış.

Müze binası ve heykel tam Sovyet tarzıydı, 1981'de yapılmış.

20210719_104017 

 Eski Sovyet binaları etkileyici ama ben sevmiyorum.

  20210720_161048r 
 
Bana Brejnev'in suratını hatırlatıyor. 
(Brejnev de Ukraynalıymış)

  0_k1-ueHf84pTcdmlK

 Genel olarak 2.Dünya Savaşı temalı bir müze olsa da Donetsk'deki çatışmalar ve 2014 teki Maidan (meydan) gösterileri ile ilgili bir bölüm de vardı. 

20210719_141249 

 Meydan direnişi Ukraynalılar için çok önemli bir dönüm noktası.

  20210719_141123 

 Şehir merkezinde Meydanın köşesinde de yeni bir müze hazırlığındaydılar. Girip çalışmaları izledik. İsrail eski başbakanı Golda Meir Kievliymiş.

  20210722_152118

İkinci Dünya Savaşından artefaktlar, fotoğraflar, bir takım enstalasyonlar vardı.

Büyük bir salonun duvarlarında ikici Dünya Savaşından kalma fotoğraflar, uzun bir masa, masada bardaklar ve gramofonlar koyulmuştu.

  20210719_150637 

 Açıklamaların hepsi İngilizce olmadığından tam anlayamadık. 

20210719_142924 

 Görevliler de İngilizce bilmiyordu.

  20210719_150817

Fotoğrafların bazıları çok etkileyici idi.

20210719_144139

Bu fotoğrafta Ukraynalı genç kızlar Alman askerleriyle birlikte fingirdeşiyorlar.

20210719_144011

Bu fotoğrafta ise kollarına numaraları dövmelenmiş yetim çocuklar.

20210719_145002

Akşamüstü Yulia'nın işi bittiğinde buluştuk, bizi Kiev Food Market'e götürdü.

  20210719_160419 

 Eski bir binayı restore etmişler.

  20210719_170006 

 Şık bir ortam olmuş.

  20210719_165833 

 Buranın özelliği Kiev'deki lüks restoranların burada normal  fiyatlarının altında bazı tadımlık menüler sunmasıymış.

  20210719_160515

Lüks menüler pek ilgimizi çekmedi ama bir Pad Thai ile bir kaç butik bira içtik.

  20210719_165225 

 Pad Thaide iş yoktu, İzmir'deki Varuna'da daha iyi yapıyorlar.

20210719_162348

Eve döndükten sonra az yürümüşüm gibi bir de bisikletlerini alıp köyü gezdim.

  20210719_201421 

 Ekinler güneşin altında pırıl pırıl parlıyordu.

20210719_202342

 Ana yola kadar çıktım.

  20210719_203302 

 Köyün tek marketine gittim.

  20210719_202252 

 Böyle yerlerde adet olduğu üzere her şeyi satıyorlardı.

  20210719_203211  

 Yolun kenarında yatan birine rastladım.

  20210719_202533 

 Abi sarhoşmuş düştüğü yerden kalkamamış. 

Kalkmasına yardım ettim, biraz anlattıklarını anlıyormuş gibi yaptım. Baktım dik durabiliyor bıraktım.

  20210719_202702 

 Dönüşte işten dönen Iegor ile karşılaştık.  

20210719_204133

Iegor akşam yemeğinden sonra bu sefer gitarını getirdi. 

Yabancı arkadaşlarıyla yaptıkları komik bir numara varmış. 

Bir Ukrayna şarksısının sözlerini Google translate'den Türkçe'ye çevirip şarkının melodisine uygun söylemeye çalıştı.

  20210719_223732   

Pek çok versiyonunu denedik.

 20210719_223825

Çok komik oluyor, gülmekten yerlere yattık.  

20210719_220925 
 
Geceyi votka ve erik turşusu ile kapattık.

  20210719_235249

Bu aile ile çok iyi anlaşmamıza rağmen ikinci bir aileye de geleceğiz diye söz verdiğimiz için sabah kahvaltıdan sonra çantalarımızı toplayıp çıktık. 

Onlar da bizi çok sevmiş olacaklar ki ayrılmamıza üzüdüler, 

"Diğer aileyi beğenmezseniz geri gelin" dediler.

20210719_213623

Yulia ile savaştan sonra mesajlaştık. İtalya'da bir tanıdıklarının evine sığınmışlar. Iegor ise köydeki milislerle yerel savunmaya katılmış.

Çok uğraştım ama Iegor gibi yumuşak huylu, entellektüel, müzisyen bir kişiyi elinde silahla yol kontrolü yaparken gözümde canlandıramadım.


Yulia bizi arabayla yine şehir merkezine bıraktı. 

20210720_081205

Gideceğimiz aile akşamüstü eve geleceğinden ağır sırt çantalarımızı ne yapacağımız ciddi bir sorundu. 

Yulia'nın bizi bıraktığı yerde lüks bir otel vardı, 

"Şansımızı bir deneyelim" dedim.

İçeri gidip resepsiyondaki görevliye kendimi tanıttım, durumumuzu anlattım ve çantalarımızı emanet odalarına bırakıp bırakamayacağımızı sordum. 

Adam kabul etti, çantalarımızı aldı etiket bağladı ve depoya koydu.

20210720_092851

Ağırlıklarımızdan kurtulmuş olarak Kiev'de bütün gün yürüdük. 

Bahsi geçen meydan şehrin merkezinde, şimdiki savaşın başında tüm televizyonların canlı yayın yaptığı üzerinde altın yaldızlı heykel olan sütunun bulunduğu genişçe bir meydan. 

20210720_093448

Trip advisordan okuduğumuza göre meydanın altında Meydan direnişi temalı zindan havasında bir kafe restoran varmış.

Öğleden sonra orada oturduk. 

Girişte genç bir kız önce olaylar hakkında bilgi veriyor sonra zindan havasındaki ağır kapılardan geçiyor,son derece şık iç içe geçmiş restoranlara giriyorsun. 

20210720_175611

Fiyatlar ortamın elegansına göre makuldü.

  20210720_175136 

 Biz de birer şarap ve bira içtik.

20210720_170937

Akşamüstü çantalarımızı otelden aldık, yanımızdaki bir paket BİM leblebisini adama hediye ettik  ve Kiev'deki ikinci, Ukrayna'daki üçüncü ev sahibimiz Julia'ların şehrin Güney ucundaki mahallesine metro ile ulaştık. 

Kiev metrosu bizim metrolar gibi üzerine toprak örtülmüş kanal değil, çok derinden gidiyor, in in bitmiyor.

  20210720_181407 

 Moskova'dakiler kadar olmasa da bunlar da müze havasında

  20210722_124016

Metronun hemen çıkışındaki ufak gölette balık tutanlar vardı.

  20210720_183613

Metro istasyonundan sırt çantaları ile yarım saat yürüyerek (tırmanarak) evi bulduk. 

20210720_183937

Yolda geçtiğimiz bir ormanlık alanda hemen yolun kıyısında cannabis bitkileri vardı.

20210720_184429

Julia'ların evi de Ksenia'larınınkine tıpa tıp benzeyen eski Sovyet bloklarından birindeydi. 

Julia ve kızı Magda evdelerdi.

  20210720_200557 

 Julia profilinde meslek olarak pek çok şey yazmış:

Geleneksel Ukrayna yumurta boyama sanatı Pysanka masterı, yogacı, şarkıcı yani hülasası işsizmiş. Bazen evlere gidip çocuk bakıyormuş. 

Evleri dökülüyordu, pek eşya yoktu. 

20210720_191404

Bizi boş bir odaya serdikleri iki döşekte ağırladılar. 

20210721_063208

Kocasının da ne iş yaptığı tam belli değilmiş (Serbest meslek), zaten gece çok geç geldiğinden görmedik.

Sadece sabah ayrılırken gördüğümüz kadarıyla dövmeli, zayıf-gergin, votkalı, sigaralı, maço Slav adamıymış. 

Ben yorgunluktan biraz kestirirken Neşe Magda ile oynamaya başladı. 

IMG_20210721_073919

Ta ki Magda ona evde besledikleri iki sıçanı gösterene kadar...

Magda'nın odasında  kafesleri varmış ama sıçanlar ortalıkta geziniyordu. 

Magda da onları yakalayıp yakalayıp sıkıştırıyordu. 

20210720_194830

Julia bunların evcil sıçanlar olduğunu başka arkadaşlarının da beslediklerini söyledi. Bana da garip geldi ama Neşe bayağı korktu, fakat belli etmedi. 

Akşamı mutfakta yumurta boyayarak ve sohbet ederek geçirdik. 

Neşe böyle şeylere meraklı olduğundan nasıl yapıldığını çabucak  öğrendi ve güzel bir kaç yumurta boyadı.

  IMG_20210721_071218 

 İşin esası boş yumurta kabuklarını siyah parafin koyulan hazneli bir kalemle çizip sonra sırayla değişik renklerde boyalara atıyorsun.

  psyanka 

 En son parafini sıcak suda  eritince ortaya güzel paskalya yumurtası gibi bir şey çıkıyor. 

Julia Neşe'nin becerisinden pek etkilendi, çok övdü, yumurtalara ip takıp bize hediye etti.


  IMG_20210721_072108 

 Neşe'nin de hoşuna gitti, bu özel damlalıklı kalemlerden almaya kalktı ama contekstinden çıkınca bu tip şeylerle hiç uğraşılmadığını bildiğimden masrafa engel oldum.

Yemek olarak Julia bize eskiden kalmış bir börek çıkardı, biraz yedik. 

Sabah da aynı böreği çıkardı, biraz daha yedik. 

Julia 39 yaşında, özgür ruhlu değişik bir kız.

  20210720_200242  

 İki de büyük oğlu varmış ama onlar Vinnytsia 'da dedelerinin yanında kalıyorlarmış.

Baştan iki gün kalmak üzere sözleştiğimiz halde sabah biz biraz da merkezde kalalım diyerek evden ayrıldık. Julia ve Magda pek üzüldüler. 

Savaş çıkınca Julia ile de haberleştik. Baktığı çocuklardan birisinin ailesi ile Polonya'ya  gidiyordu.

Eşi Ukrayna'yı terk etmesine izin vermemiş, 

"Burada kalıp savaşacağız" demiş.

Sabah eşi uyurken çocuklarını alıp gizlice evden çıkmış ancak 14 yaşındaki büyük oğlu ben de kalıp savaşacağım demiş.

Aklı ondaydı.

20210721_075956 

Bu sefer yürümeyip dolmuşa bindik, sabah saatinde bizim dolmuşlar gibi balık istifi doluydu. (10 gr)


  20210721_081752

Şehir merkezinde ufak bir otel bulduk. Erken saatte girip çantalarımızı bırakmamıza izin verdiler. Resepsiyonist hanım çok şık ve kibar adeta bir İngiliz ladysi gibiydi.

20210722_121919

Dışarı çıkıp Kiev sokaklarını amaçsız arşınlamaya devam ettik. 

"TÜRK ET CENNETİ" gibi garip isimli bir kasap gördük. 

Ukraynalı kızlar tezgahtar olarak çalışıyordu.

  20210721_134420 

 Et fiyatları uçuktu. (Köfte 10 dolar)

  20210721_134341 

 Öğlen yemeğini Kiev merkezinde Ukrayna geleneksel yemekleri satan Puzata Hata (Şişman ev) isimli restoranda yedik.

  20210720_124658 

 Self servis makul fiyatlı bir restorandı.

  20210720_124610 

 Cumbalı eski bir binada hoş bir dekorasyonu vardı.

  20210720_124245 

 Genelde gençlerin rağbet ettiği bir yere benziyor.

  20210720_124545

 Yemekten sonra şehri arşınlamayı sürdürdük

Akşam yemeğini bir parkın içindeki şık restoranda yedik, güzeldi.

20210721_143139

Trip advisor'dan canlı müzik çalan Living Room adlı bir bar bulup dere kıyısındaki mekana yürüdük. 

Burası da ev eşyaları ile döşenmiş, gençlerle dolu çok hoş bir mekan çıktı. 

20210721_231953

Ukraynalı gençler Amerikan tarzı jam session yapıyorlardı.

20210721_203917 

 Hatta müzisyenlerden birisi özel ayakkabılar giyip bir platfomun üstüne çıkıp step dansı yaptı. 

20210721_225848

Müzisyenlerin çoğunluğu beyaz yakalı çalışanlar gibiydi.  Kontrbasçı Danny Kaye'in aynısıydı.

   

 Ara verince kendisine söyledim, tanımıyormuş. Danny Kaye'in çocuklara müziği sevdirdiği filmi eskiden TRT de çok gösterirlerdi, artık hiç bir yerde gösterilmiyor herhalde.


Masayı paylaştığımız çocuk da müzisyenmiş, kollarındaki dövmeler dikkatimi çekti. 

20210721_221254

İki kolunda da gitar dövmesi vardı. 

Sordum sağdaki Brian Jones'un Vox drop gitarı, soldaki Paul Mc Cartney'in Höffner'i imiş. 

20210721_220125 

Ertesi gün kahvaltıdan sonra Havaş gibi bir otobüsle havaalanına gittik.
Kiev Havaalanı'nda Türkiye'ye tatile giden Ukraynalı aileler Duty Freeden aldıkları içecekler ve evden getirdikleriyle adeta piknik yapıyorlardı.

 20210722_155053 

 Kiev Duty Freesi viskilerde gördüğüm en ucuz fityatlara sahipti.

  20210722_144649


İnsanın empati kurabilme yeteneği kişisel gelişim düzeyine göre değişse de herkes kendine benzeyen ile daha yoğun bir empati kurabiliyor.
(Suriye için de benzer bir yazı yazmıştım)
İster Afrika, ister Çin; dünyanın neresinde olursa olsun gadre uğrayanlara üzülsem de Ukrayna'da yaşananlar beni çok etkiledi.
Tanıdığım Ukraynalılar hayata aynı bizim gibi bakan insanlardı.
Odessa aynı İzmir gibi bir şehirdi.  
İnsanın aklına ister istemez bir gün biz de böyle şeyler yaşar mıyız düşüncesi geliyor. 
Yıllardır sakin öğleden sonralarında Kordon'da dolaşırken sessizliği dinleyip içimden hep 
"Bu barışın sessizliği , inşallah daim olur" diye geçiririm. 
Savaşın daha fazla insan ölmeden ve bizim ülkemize hiç uğramadan bitmesini ve ülkelerin bundan ders çıkartmalarını umuyorum.


Kitap: Memoşlu yıllar/Cemre Birand
Harcama:   550 USD
Uçak  300USD
Total kişi başı 425 USD/9 gün

17 Nisan 22
Son gelişmeler:
Iegor sağ ve hala askerlik yapıyor. Julia'nın babasıyla kalan oğlu dedesinin yanında köydeymiş. Ksenia'lardan haber yok.